மாடுகள் மலைகள் ஏரிகள் ~ இறுதித் தொடர் நியூசிலாந்து பயண அனுபவம்

மாடுகள் மலைகள் ஏரிகள்~10 (இறுதித் தொடர்)

பூனாய்காக்கி ஒரு சிற்றூர்தான். சாலையோரத்தில்  ஒரே ஒரு நீண்ட கடைகள் வரிசை கொண்ட சிக்கனமான நிலப்பகுதி. ஆனால் அது பேன்கேக் வடிவிலான பாறைகளும், அதலபாதாள வலைகுடாக்களும் கொண்ட கடற்கரை ஊர். இதனைப் பார்க்கப் போய், கவனமற்றிருந்த  எத்தனை பேர் உயிரை விட்டிருப்பார்கள் என்று சொல்வதற்கு அங்கே சில எச்சரிக்கை வாக்கியங்கள் எழுதப்பட்டிருந்தன. அதில் மிகவும் துல்லியமான, படிமங்களை விரித்து, அச்சுறுத்தவல்ல ஒரு வாக்கியம், "ஒரே ஒரு புகைப் படத்துக்காக, உயிரை இழக்கும் முட்டாளா நீங்கள்' என்பது. ஆமாம் செல்பி தம்படம் என்ற பெயரில் நடக்கும் கோமாளிக் கூத்தை மலேசியாவில் நிறையவே காணலாம். சில பெண்கள்  குறிப்பாக இந்த தம்படம் எடுப்பதில் தங்களைக் கேலிக் கூத்தாக்கிக் கொண்டிருப்பதைப் பார்க்க முடியும். முன்னர் யாராவது எடுத்துத் தந்து அதனை படமாக்கிக் கொடுக்கும் பழைய தொழிநுட்பத்தை பன்மடங்கு தாண்டிவந்த ஒரு வசதிதாதான் இப்போதுள்ள கருவிகளும்  இந்தத் தம்படமும்.ஆனால் அதற்காக இத்தனை வகைப் படங்களா?  இத்தனை அலட்டல்களா?  தங்கள் அழகை தாங்களே ரசிக்கும் ஒரு உத்தி இது என்றாலும் கண்ணாடி என்ற் ஒன்றும் இருக்கிறதே! பொதுவில்   எதற்கு  உடற்பயிற்சியெல்லாம்? சில ஆண்டுகளுக்கு மு நான் காசி சென்றிருந்தேன். அங்கே என் படத்தை எடுக்க அவருக்கு என் படக்கருவுவியைக் கொடுத்து பதிவு செய்யச் சொன்னேன். படம் எடுத்த படங்களைக் கழுவிப் பார்த்தால் அதில் ஒரு பெரிய விழி அகோரமாய்ப் பதிவாகி இருந்தது. அது யாருடைய விழி என்றால் படம் எடுத்தாரே அவருடையது, என்ன ஆனது தெரியுமா? அவர் படக்கருவிவியை அவர் கண்பக்கம் வைத்து எடுத்துவிட்டார். எனவே தம்படம் தொழில்நுட்பம் அறிமுகமானதற்கு அவரே ஆதி முதல்வர். இதனை வரலாறு பேசும் ஒரு நாள்!.
 ஆடவர்களே    இந்தப் பெண்களிடம்' நீ அழகாய் இருக்கிறாய் எனக்கும் பயமாக இருக்கிறது' என்ற ஒரு  வார்த்தை   பேசுங்களேன். அவர்கள் அழகை அவர்களே எத்தனை முறைதான்  படம் எடுத்துக் கொள்வார்கள்?  இவை  தம்படங்களா? தம்பட்டப் படங்களா?
பேன் கேக் கட ற்கரையறுகே,     வேலி  போட்ட இடத்தைத் தாண்டி பாறையின் மேலேறி படம் பிடிக்கும் போது வழுக்கினால் அவ்வளவுதான். ஆள் அடையாளமில்லாமல் காணாமற் போய்விடுவர். அவ்வளவு ஆழம். பேயெனப்  பாறையில் மோதும் அலைகள் நம்மை அடித்து எங்கேயாவது செருகிவிடும்..

பூனாய்க்காக்கி என்று சிற்றூரிலிருந்து கடற்கரைக்கு ஒற்றையடிப்பாதை உள்நுழைகிறது, இரண்டு கிலோமீட்டர் நீளத்துக்கு நெடுக்க பேன் கேக் பாறைகள் தான். kuih berlapis இருக்கல்லாவா அதுபோன்ற நேர்த்தியாக செய்யப்பட்டதுபோன்ற வடிவமுள்ள பாறைகள். உலகில் எங்கேயுமே பார்க்க முடியாத வடிவ ஒழுங்கு கொண்ட பாறைகள். இந்த வடிவப்பாறைகள் உண்டானது    என்பதற்கான் மண்ணியல் (பாறையியல் என்று சொல்லலாமா?) ஆய்வாளர்கள் ஆய்ந்து சொல்லியிருக்கிறார்கள்.  கடந்த காலங்களில் வீசிய பெரும் அலைகளும் , வேகமான காற்றும் இதனை இப்படி ஆக்கியிருக்கிறது என்கின்றனர். ஆனால் அலைகளுக்கும்  காற்றுக்கும்  ஓவியக் கலை  தெரிந்திருக்குமா ?  இயற்கை தாயன்னையின் அழகு    ஒரு பிரபஞ்ச ஏற்பாடுதா  னே.     பாறையில் கலந்திருக்கும் சுண்ணாம்பு கற்களை இந்த அலைகளும் காற்றும் அறுத்து அறுத்து அதனை வரி வரியாக்கியிருக்கின்றன. நம்ப முடியாத அளவுக்கு நேர்த்தியும் நுட்மும் கலந்தவை அவை! காற் றும், நீரும் நெருப்பும் வெகுண்டால் உண்டாகும் பாதிப்பை சொல்ல ஆய்வாளர்கள் தேவையா என்ன. இந்த பேன் கேக் வடிவப் பாறைகளே போதும்!

வலைகுடா  அதல்பாதாளத்தில் ஓரிடத்தில் பெண்ணின் தலைமுடிபோல் அலையில் அலையாடுகிறது  நீண்ட   கூந்தல். இது ஒருவகை கடற்செடி. அலையில் பேய்போல அலைவதால்    பேய்க்  கூந்தல் என்கிறார்கள். பேய் அலையுமா ? மனம்தான் கட்டுக்கடங்காமல் அலையும். மனப்பேயைத்தான் பேய் என்கிறார்களோ.

இதனை முதல்நாள் அந்தி வேளையில் பார்த்துவிட்டு மறுநாள் காலையில் மீண்டும் வந்து பார்த்தோம். முதல் நாள் காலையில்தான் தெரியாமல் ஒரு வெள்ளைக் காரனை நோக்கி,  அப்போது   அவன் படம் எடுத்துக் கொண்டிருந்தான்,  நீ எந்த ஊர்க்காரன் என்றேன். அப்போது என் கைகள் அவன் தோளைத் தொட்டன.எல்லா வெள்ளையர்களும் நட்புறவை விரும்புபவர்கள் என்ற   நினைத்தது என் தப்புதான். வயிறு பெருத்து பீமன் மாதிரி இருந்தான்.  நான் கேட்ட உடனே,fuck off,அப்படின்னா, நான் அவன் வார்த்தையை சரியாக உள்வாங்காமல் யெஸ் வாட்  என்றேன். I said off from me  என்றான். நான் அதல பாதாளத்தின் விளிம்பில்  நின்று கொண்டிருந்தேன்.  வசதியாய் நின்றிருந்த   அவன் என்னைத் தள்ளினால் அவ்வளவு தான் நான். எனக்குச் சனிப் பெயெர்ச்சி நடக்கிறது என்று எண்ணி நான் விலகிப் போய்விட்டேன். ஆனால் பின்னர் அவனை ஒரு கெட்ட வார்த்தையிலாவது திட்ட வேண்டும் என்று தேடினேன். அப்போது   என் மருமகனும் அவர் நண்பரும் பக்கத்தில் இருந்தார்கள். அவர்கள் துணை பலத்தோடு அவனோடு நான் பொருத முடியும்.நானில்லை அவர்களை ஏவிவிட்டு. ஆனால் அவர் அதிர்ஸ்டம் அவன் தப்பிவிட்டான்.   அவனும் ' படமெடுப்பவன்' என்று தெரிந்திருந்தால் கேட்டிருக்க மாட்டேன்.

அன்று விடுதியைக் காலி செய்துவிட்டு மீண்டும் பிக்டனை நோக்கி பயணமானோம்.    பிக்டனில் தங்கிவிட்டு  மறுநாள்  காலை பெர்ரியைப் பிடித்து ஆக்லாந்துக்குச் செல்லவேண்டும். நீண்ட பயணம்தான்.

போகும் பாதையில்தான் தங்கச் சுரங்க ஒன்று தென்பட்டது. கிரைஸ்சர்ச்சைச் சுற்றி நிறைய தங்கச் சுரங்கங்கள் உள்ளன. இடையில் ஒருவன் தனியாக தங்க வேட்டையில் இறங்கியிருந்ததைப் பார்த்து அவனிடம் பேச்சு கொடுத்தோம். அவனுக்கு வயது 20கூட இல்லை. அவனிடம் ஏன் இந்த படிக்க வேண்டிய வயதில் என்று கேட்டோம். நான் நிறைய தங்கம் தோண்டி எடுத்துவிட்டேன் , இப்பழக்கம் என்னைப் பித்துபிடித்து அலைய வைத்துவிட்டது? அதிகம் படித்தாலும் இவ்வளவு என்னால் சம்பாதிக்க முடியாது, என்று சொன்னான்.

பூனாய்க் காக்கியைத் தாண்டி சில மைல்களில் தங்கம் தோண்டி எடுக்கும் இடம் ஒன்று இருந்தது. வலது பக்கம் வேனைத் திருப்பி நூறு மீட்டர் போனவுடம் 1800 களில் கிட்டதட்ட 1860லிருந்து செயல் பட்டுவரும் தங்கச் சுரங்கத்தைக் காட்டினான் அத்துறையில் வாழ்நாள் முழுவதும் செலவழித்த  ஒரு வெள்ளையன். இவனுடைய முன்னோர்கள் தங்கம் கண்டெடுக்கப் பட்ட தொடக்க காலத்தில் இங்கே வந்திருக்கிறார்கள். 1860 களில் ஒத்தாகோ நியூசிலாந்தில்தான் முதன் முதலில் தங்கம் இருப்பதைக் கண்டுபிடித்திருக்கிறார்கள். பிரிட்டனிலிருந்து பல்வேறு ஐரோப்பிய நடுகளிலிருந்தும் சீனாவிலிருந்தும் தங்கம் தேடி இங்கே வந்திருக்கிறார்கள்.  இதுவரை  2 மில்லியன் கிலோ தங்கத்துக்கு மேல் இந்த நாடுகள் தங்கள் நாட்டுக்கு கொண்டு சென்றுவிட்டார்கள். அவர்களில் பலர் இங்கேயே தங்கிவிட்டார்கள். நம் நாட்டுக்கு ஈயம் தேடி வந்த சீனர்கள் போல , கனிமவலம் தேட வந்த ஐரோப்பியர்கள் போல, அங்கேயும் தங்கம் தேடிப் போயிருக்கிறார்கள். எவ்வளவு சுரண்ட முடியும் அவ்வளவவையும் சுரண்டுவதுதான் ஐரோப்பியர்கள் சாமார்த்தியம்.  அதிகாரம் மூலம் அதனைச் செய்வார்கள்.

நான் படித்த வரை மிகக் கொடுமையான சம்பவம் பதினேழாம் பதினெட்டாம் நூற்றாண்டுகளில் இந்த இரக்கமேயற்ற பிரிட்டிஷ் காரர்கள் இந்தியாவிலுள்ள தாதுப் பொருட்களை தங்கள் நாட்டுக்குக் கடத்தி பல லட்சம் இந்தியர்களைப் பட்டினியால் சாக வைதததுதான்.  இதனைத் தாது பஞ்சம் என்று வரலாறு சொல்கிறது. இருக்க இடமின்றி, உணவி ன்றி சாலை யோரம் பசியால் வாடி சுருண்டு செத்தவர்கள் எண்ணிக்கை பல லட்சம். அவர்கள் சாவதைப் பார்த்துகொண்டே தங்களின் தாதுப்பொருளை ஏற்றுமதி செய்தவர்கள் இந்த பச்சாதாப மனமேயற்ற பிரிட்டிசார். இவ்வாறான   பஞ்சத்திலிருந்து பயந்து ஓடி வந்தவர்கள்தான்  சஞ்சிக்கூலிகள்  என்று நாம் சொல்லும் நம் மூதாதயர்கள். நூற்றுக்கணக்கான நாடுகளுக்கு பிரிட்டிஷ்காரகள் இவர்களை அழைத்துச் சென்று உழைப்பைச் சுரண்டியிருக்கிறார்கள். மொரிசியஸ் பிஜி, பர்மா. மலாயா, இஸ்ட் இண்டிஸ் என அவற்றுள் சில.

தங்கம் தேடி நியூ சிலாந்து, ஆஸ்திரேலியா சென்ற சீனர்களில் பலர் அங்கேயே தங்கி விட்டார்கள். பொருளாதாரத்தில் அவர்களுக்கு ஈடாகவும் இருக்கிறார்கள். தங்கள் மொழி அழியாமல் இருக்கவும் இன்றுள்ள சந்ததி சீன மொழி பேசுவதை பல கடைகளில் பார்த்தேன். ஆனால் இந்தியர்கள், குறிப்பாகத் தமிழர்கள் சென்ற இடங்களில் தமிழையும் மறந்து அடிமைப் போக்கையும் விடாது வாழ்பவர்க  ளாகத்தான் இன்று பார்க்கக் கிடைக்கிறது.

நான் மேலே சொன்ன தங்கச் சுரங்கத்தை பத்து டால்ர் கொடுத்து சுரங்கத்தினுள் நுழைந்து பார்த்தோம். இன்னும் கூட மண்ணில்  கலந்த தங்கத் துகல்கள் மின்னுவதைப் பார்க்க முடியும். தொடக்க காலத்தில் தங்க தோண்டி அவற்றைத் துகல்களாக சலித்து எடுக்கும் பழைய முறை தொழிநுட்பத்தைப் பார்க்க முடியும்.

அங்கிருந்து கிளம்பி மீண்டும் பிக்டன் அடைந்தோம். அங்கே அன்றிரவைக் கழித்துவிட்டு வெலிங்கடனில் கரையேறி ஆக் லாந்து சென்று கோலால ம்பூர் வந்தடைய வேண்டும்.

ஆனால் எங்களைப் பிடித்த சனிப்பெயர்ச்சி விட்டபாடில்லை. மழையானதால் துவைத்த துணிகள் காயவில்லை. ஐரோப்பிய வீடுகளின் உள்ளே கனல் அடுப்பு இருக்கும். குளிர் காலத்தில் உடலைச் சூடேற்ற. காயாத துணிகளைக் காயவைக்க என் மருமகன் வெளியே இருந்த விறகுகளை எடுத்துவது நெருப்பு மூட்டினார். துணிகளை அருகே வைத்து  காயப்போட்ட   சில நிமிடங்களில் கனல் அடுப்புக்கு  மேலே இருந்த கிரு ஸ்த்துமஸ் அலங்காரப் பொருடகள்  நெருப்புப் பிடித்துக் கொண்டது. சைரன் சத்தம் கேட்ட பிறகே நெருப்பு பரவுவதைப் பார்த்தோம்.வீட்டின் விட்டம் பலகையால் செய்யப் பட்டது. அது தீப்பிடிப்பதற்கு முன்னர் என் மருமகன் ஓடிப்போய் அந்த அலங்காரங்களை நீக்கினார். கையில் தீப்புண்ணோடு வீடு தப்பியது. மறுநாள் அந்த அலங்காரத்தை முன்பிருந்தது போலவே பொறுத்திவிட்டு நல்ல பிள்ளையாக வீடு வந்து சேர்ந்தோம்.  வீட்டு உரிமையாளரிடமிருந்து   இதுவரை புகார் வரவில்லை.

காலையிலேயே பிக்டனில் பெர்ரி பிடித்து, வெலிங்கடன் வந்து, மீண்டும் பழயபடி ஆக்லாந்துக்கு ஓடியது வேன். அன்றிரவு மீண்டும் கோலாலம்பூருக்கு பயணம். குறைந்தது 5000 மைல்கள் வேனில் பயணமா  கியிருப்பதாக மீட்டர் காட்டியது. அடேங்கப்பா?
முற்றும்.

மாடுகள் மலைகள் ஏரிகள்~ 9 நியூசிலாந்து பயண அனுபவம்

மாடுகள் மலைகள் ஏரிகள்~ 9

அதிகாலையில் பனிமலைக்கு எல்லாரும்  கிளம்பியபோது நான் அவர்களோடு நான் போகவில்லை. என் செவிகள் சில ஆண்டுகளுக்கு முன்னர் சில தொல்லைகளைக் கொடுத்து வந்தது. கண் காது மூக்கு டாக்டர் செ விப்பறையில் சிறு துளை விழுந்திருக்கிறது, அதனால் சத்தம் உள்ள   இடத்தைத் தவிர்க்கும் படி அறிவுறுத்தினார். நான் தொலைக்  காட்சி கூட பார்ப்பதில்லை. சினிமா தியேட்டர்கள் அதை விட மோசம்.  கொஞ்சம் கவனமாக இருந்ததால் செவிப்பறை கூடி வந்தது. உலங்கு வானூர்தி அதிக ஒலி எழுப்பக் கூடியது.எனவே தவிர்த்தேன். ஆனால் எல்லாருக்கும் செவி பாதுகாப்பு கருவி கொடுத்தார்கள் என்றார்கள். நான் போகவில்லை என்றதும், அன்றைக்கான காலை பகல் உணவை நான் தயாரிக்கும்படி ஆனது. முதல் நாள் வாங்கி வைத்த இறாலைப் சம்பல் செய்தேன்.  வெள்ளரிக்காயை (9  ரிங்கிட்) முட்டை கலந்து சூப் செய்தேன். பகலுணவு உண்ணும் போது சாப்பிடச் சாப்பிட சாப்பிட்டுகிட்டெ இருக்கணும் தோணுது என்றார்கள். ஒரு கலைஞனுக்கு எல்லாமே எளிதில் கைவரும்.

பனிமலைக்குப் போய் வந்தவர்கள் மறக்க முடியாத அனுபவம் என்றார்கள்.பாதங்கள் பதியப் பதிய வெண்பனி பூவாய் முகிழ்ந்தது என்றார்கள். சரி நமக்குக் கொடுத்து வைத்தது அவ்வளவுதான்! சிக்கிம் மலையுச்சியிலிம் பெய்ஜிங்கிலும் நான் பனிமலையில் சருக்கி விழுந்திருக்கிறேன்.

ஆனால் அதவிட , அன்று காலையிலேயெ உலகில் மிக முக்கியமான இடமான கிலேசியர் அருகில் போய் பார்க்கக் கிடைதத்து.Franz Joseph Glacier என்ற  பெயர் மிக பிரசித்தமான பனிக்கட்டி உறைந்த மலைப் பள்ளத்தாக்கு. உலகில் மிகச் சில இடங்களில்தான்   இதனைப் பார்க்கலாம். மலை பள்ளத்தாக்கில்   கெட்டிதட்டிப்போய் மூடிக்கிடக்கும் ஐஸ் கட்டி மலை இடுக்கு அது. பல்லாயிரம் ஆண்டுகளாய் கெட்டிதட்டிப்போன ஐஸ் அசையாமல் உருகாமல் அப்படியே கிடக்கிறது.

அதன்  உறைத்தன்மை உலகம் வெப்பமாதல் காரணமாக வெகுவாகப் பாதிக்கப் பட்டிருப்பதாக அறிவியல் அறிஞர்கள் எச்சரிக்கிறார்கள். அதனை நேரடியாக பிரான்ஸ்  ஜோசப் உறைப்பனிமலை உருகிக் கறைவதைக் காணமுடிகிறது. நான் அந்த மலையுச்சிக்கு நடந்து போகும்போது உறைப்பனி உருகி ஐஸ்கட்டியாக அருவியில் உருண்டு வருவதைப்  பார்த்தேன் . கரையோரம் கூட ஐஸ்கட்டிகள் ஒதுங்கிக் கிடந்ததைப் பல இடங்களில் பார்த்தேன். ஆனால் கிலேசியருக்குப்  பெரிதாக பாதிப்பு ஏதும் நேராது என்று விக்கிப்பிடியா சொல்கிறது. அதனை என் சிற்றறிவு கொண்டும் யோசித்துப் பார்க்கிறேன். பூமி  வெப்பமாதல் மழை நிறைவாகப் பெய்யும் போது உறைப்பனி பாதிக்கப்படுவதில்லை. ஏனெனில் காடுகள்  சூழ்ந்து மழைக்கான வரத்தை உறுதி செய்கிறது. இப்போதெல்லாம் மழை  போதுமளவுக்குப் பெய்வதைப் பார்க்கமுடியும். அதே வேளையில் மலை உச்சி சிதோஷ்ண நிலையை சீராக வைத்திருக்க உதவுகிறது. உறைப்பனி உடைய உடைய மழைநீர் அதன் உறைத்தன்மையைச்   சமன்  செய்கிறது  . எனவே   மலை பள்ளத்தாக்கின்   உறைப்பனி உருகுவதால்    கடல் மட்டம் உயராது.

ஆனால் வட தென்   துருவ  கடல் மட்டம்   உறைப்பனி உருகி   உயர  வாய்ப்புண்டு.    ஏனெனில் பூமி வெப்பமாகிறது. கடல் விரிந்து பரந்து சூரிய ஒலிக்கு முகம் காட்டுகிறது. வட தென் துருவங்களில் காடுகள் இல்லை. அதனால்  மழை பெய்தல் குறைகிறது . இந்த இரு காராணிகள் கெட்டிதட்டிப் போய்க் கிடக்கும் கடலின் மேல்மட்ட ஐஸ்கட்டிகள் உடைந்து உருகிக் கொண்டே இருக்கிறது. அதனால் என்ன ஆகும்? தீவுக் கூட்டங்கள் மூழ்கும். உயிர்களுக்கு பெரும் ஆபத்து நேர்ந்து கொண்டே இருக்கிறது. மழைக்காடுகள் தான் மனிதர்க்குக் கண்கண்ட தெய்வம். தெய்வத்தைக் குலைக்காதே!

கரை ஓரத்தில் வெள்ளை நிறமுடையவை ஐஸ்கட்டிகள்

பிராண்ஸ்  ஜோசப் உறைப்பனியிடம் 12 கிலோ மீட்டர் நீளம். அது போக்ஸ் (fox}உறைப்பனியிடத்தோடு இணைந்து 20 கிலோ மீட்டர் நீளமாகக் காட்டுகிறது. அதனை வை   ஹு  நதி என்று பெயரிட்டிருக்கிறார்கள்.

பயணம் வந்த நாள் தொட்டு எனக்கு நடைப்  பயிற்சி இல்லை. அதனால் என் இனிப்பளவு உயர்ந்திருக்கலாம். எனவே பிரான்ஸ் ஜோசப் கிலேசியருக்கு  நடந்து போய்ப் பார்க்கும் வாய்ப்பை உபயோகித்துக் கொண்டேன். போக வர இரண்டு மணி நேரம் ஆகிறது. நல்ல நடை. குளிரானதால் வியர்க்கவில்லை.

அங்கிருந்து பூனைகாய்க்கி என்ற தங்குமிடத்துக்குப் பயணம்.  மூன்று மணி நேர நீண்ட பயணம் அது. பெரிய பெரிய நகரங்களுக்கு இடையே சின்னச்  சின்ன ஊர்கள் இருக்கின்றன.  டி அனா என்னும் ஊரில் ஒரு முட்டையின் விலை 5 டாலர்கள். அதாவது 15 ரிங்கிட். ஆனால்   பேரங்காடிகளில் 12 முட்டைகளாக  வாங்கினால் ஒரு  முட்டையின் விலை 1.50 ரிங்கி         ட்டாகிறது.

பூனாய்க் காக்கியில் இன்னொரு அதிசயம் கடற்கரை பாறைகள்.  அதனை பேன் கேக் கடற்பாறை   என்கிறார்கள் .  அங்கேதான் ஒரு வெள்ளையன் என்னைத் திட்டினான்.

தொடரும்...

மாடுகள் மலைகள் ஏரிகள் ~ 8 நியூசிலாந்து பயண அனுபவம்

மாடுகள் மலைகள் ஏரிகள்~ 8

நியூசிலாந்தில் எனக்குத் தெரிந்து மூன்று இடங்களில் இந்த பங்கி ஜம்ப் அதாவது 80 திலிருந்து 140 மீட்டர் வரை பாலத்திலிருந்து கீழ் நோக்கிக் குதித்து சாகசம்   செய்யும்  இடங்கள் இருக்கின்றன . மிகுந்த கவனத்துடனும் பாதுகாப்பு அம்சங்களோடுதான் கிழே குதிக்க ஏற்பாடு செய்கிறார்கள்.. ஆனால் கீழே பார்த்தால் நம்முடைய ஆவி கடைசியாக   நம்மை    நலம் விசாரிக்கும். மணமக்களைப் பார்த்து கடைசியாக ஒருமுறை சிரிங்க என்று கேமரா மேன் சொல்வதன் குறியீடுபோல உணர்த்தும். முதுகுத்     தண்டில் கம்பளி ஊரும்.உச்சி மண்டையில் சிறு சில்லிடல் உணர்வோம். நரம்புகள் உதறும். குருதிச் சூட்டை உணர்வோம். பூமி எதிர்த்திசையில் சுழலும். ஆனால் ஐரோப்பிய பெண் பிள்ளைகளுக்கு அது கொண்டாட்டம். கொண்டாட்டமா உள் அச்சத்தைப் போக்க வலிந்து கொண்டாட்டத்தையும் அச்சம் நீக்கலையும் வரவழைக்கும் சுய தைரிய மூட்டலா என்று தெரியவில்லை. ஒரு பெருங்கூய்ச்சலோடுதான் குதிக்கிறார்கள்.  அதற்கு முன் முன்னேற்பாடுகளை மூன்று முறை சரி பார்க்கிறார்கள். உடல் நிலை சீராக இருக்கிறதா என்று பார்க்கிறார்கள். எண்பதாக இருந்தாலும் உடல் நிலை சீராக இருந்தால் பாயலாம்.

என் மருமகன் குதிக்க வேண்டுமென்றே இவ்வளவு தூரம் வந்தார். சேது கொஞ்சம் பின் வாங்கினார். அவர் மனைவி தீமிதிக்கப்  போகும் பக்தரின் நெஞ்சைத் தடவி திருநீறு இடும் தலைமைப் பூசாரியைப் போல அச்சத்தை நீக்கும் முயற்சியில் இருந்தார்.
நீ குதிக்கவில்லையா என்று கேட்டார் ஒரு பணியாள் என்னை . நான் சொன்னேன் எனக்கு 'தண்ணியில் கண்டம் இருக்கிறது' என்று. என்னைப் பார்த்து what a hell is that?  என்றான்.

கொஞ்சம் தயக்கத்துக்கும் தீராத அச்சத்துக்குப் பிறகு இருவரும்    கட்டணம் கட்டி உள்ளே நுழைந்தனர். முதலில் கால்கள் இரண்டையும் இறுக்கக் கட்டுகிறார்கள். இடுப்பில் கயிறு முனையை உடல் கட்டுக் கோப்போடு இருக்க இணைக்கிறார்கள். என் மருமகனும் சேது அடுத்தடுத்து குதிப்பதைப் படம் எடுக்க மனைவிமார்கள் கேமராக்கள் தயாராக இருந்தனர். நமக்குப் படம் எடுத்தும் கொடுக்கிறார்கள்.

குதிக்கும் முன்னர் அதலபா தாளத்தைப் பார்க்கவேண்டாம் என்று அறிவுறுத்துகிறார்கள். பின்னாலிருந்து நீ தள்ளுவாயா என்று கேட்டதற்கு அவன் இல்லை நீயேதான் குதிக்க வேண்டும் என்று சொன்னானாம் மருமகனிடம். அப்போதுதான் அச்சம் கூடியது என்று  சொன்னார் மருமகன்,   ஆனால்  கீழே குதித்தபோது பயம் நீங்கி  அக எழுச்சி உண்டானது என்றார்.   கீழே உஞ்சல் போல சற்று நேரம்  ஆடி அலைபாய்ந்த பின்னர் அவர்களை ஒரு பணியாள் படகு கரையில் கொண்டு வந்து சேர்க்கிறது. கண நேர மகிழ்ச்சி, அச்சம், மன அதிர்வுதான். ஆனால்    வாழ்நாள்   மனப்பதிவு அது.

அங்கிருந்து மில்பர்ட் என்னும் உ ல்லாசப் படகில்  மலையருவி ( நீர் வீழ்ச்சி water fall என்ற சொல்லின் மொழியாக்கம். அருவி அருமைத் தமிழ்ச் சொல்.  ஆனால் நீர் வீழ்ச்சி என்ற சொல்லை மொழிக்கான சொற்கொடையாக எடுத்துக் கொள்ளலாம், அதுவும் தூயத் தமிழ்ச்சொல்தானே)  அழகையும் மலைகள், இயற்கை காட்சி அழகினையும்  ரசிக்கலாம். .

மில்பர்ட்     ஒரு  குளிர்ப் பிரதேசம். மழையின் காரணமாக குளிர் அதிகமாக இருந்தது. கடற்கரை அருகே உள்ள சுற்றுலாத்தளம். கப்பலில் பயணம் செய்து உல்லாசமாய் இரண்டு மணிநேரம் இருந்துவிட்டு வரலாம். கப்பல் மாலுமி அருகே போய் அமர்ந்து கொண்டேன். அவனே  பயண    வழிகாட்டியாகவும்  இருந்தான். இது கோடைகால     மாதலால் அருவியை பார்க்க முடியாது, ஆனால் உங்கள் நல்லூழ் இன்று மழை அருவிகள் பால் நுரையாய்க்  கொட்டுவதைப் பார்க்கலாம் என்றான்.மலைகள் தாய்மை நிறைந்து பொங்கி ஊற்றியது. பனிப்படலம் மழை நீரில் நனைந்து நனைந்து சிலிர்ப்பை அதிகரித்தது.  ஆழி பொங்கிக் குதித்து நீரை பீய்ச்சியது. மேல் தளத்துக்குப் போய் ரசிக்க முடியவில்லை. மழை. கண்ணாடித் திரை மங்கலாய்த்தான் காட்டியது. இவ்வுலகில் பார்க்க எவ்வளவு இருக்கிறது! ஓராயுள் போதாது.

மில்பர்ட் பல   அழகிய இடங்களைக் கொண்டது. அதிலொன்று கெட்டிதட்டிப் போன பனிக்கட்டி மலை.  ஆங்கிலத்தில்    gilacier என்கிறோம். அதனை நோக்கிப் பயணமான போதுதான் puzzling world என்ற   பொறியியல்    தொழில்நுட்ப விநோத கட்டடக் கலைகளைப் பார்த்தோம். வெனிஸில் சாய்ந்த கோபுரத்தை நிகராகக் கொண்டு இங்கேயும்  அந்நுட்பத்தை    கையாண்டிருக்கிறார்கள்.

அந்தை முடித்துக் கொண்டு Fox Glacier ஊருக்குப் புறப்பட்டோம்.

அங்கே என் பேரன் சற்று நேரம் காணாமற்போய்விட்டான். அவனத்தேடி போனபோதுதான் பிற இனச்   சிறுவர்களோடு கூடிச் சைக்கில் ஓட்டிக்             கொ ண்டிருந்தான். அவன் உடன் இருக்க வேண்டுமென்றே அழை த்து வந்தோம் ஆனால் அவனுக்கான உலகை அல்லது  சூழலை மறந்தே பயணித்துக் கொண்டிருந்தோம். அவன் எங்களுக்கான் மகிழ்ச்சியாக இருந்தானே ஒழிய அவனுக்கான ( குழந்தைமைக்கான)    தேவைகளை நாங்கள் பொருட் படுத்தாமல் இருந்திருக்கிறோம். நவீன உலகம் என்பது சிறார்க்கும்தான் சொந்தம். எப்போதுமே விளையாட்டுக் கருவிக  ளோடு ஒன்றித்துப் போனவன் அங்கே போரடிக்கிறது என்று சொல்லக்    கேட்டோம்.
அவர்களுடைய உலகத்தை நாம் உண்டாக்கிக் கொடுத்துவிட வேண்டும். பெரும்பாலும் நாம் என்ன செய்கிறோம். நம்மைப் பற்றியே நம் உலக்த்தைப் பற்றிய முனைப்பிலேயே இருக்கிறோம். அது பெருந்  தவறு. அதனால்தான் அவன் உலகத்தைத் தேடி அவன் சற்று நேரம் காணாமற்போனான். அவனை அங்கே இருள் சூழும் வரை விளையாட விட்டோம். குழந்தைகளிடம் இன மத மொழி வேறுபாடு இல்லை. அவர்கள் ஒருதாய் மக்கள். அதனால்   தான், ஒரு நிமிடம் கூட ஆகவில்லை அவர்கள் நண்பர்களானார்கள். மகிழ்ந்தார்கள், சண்டை கூட போட்டார்கள். பின்னர் சிரித்து உலகை மறந்தார்கள்.

மறுநாள் காலையிலேயே   என்னுடன் வந்தவர்கள்  வெள்ளிப் பனி மலை மீதுலாவ புறப்பட்டு விட்டார்கள். உலங்கு வானூர்தி அவர்கள் மலையுச்சியில்   பல்லாயிரம் ஆண்டுகளாய் ஐஸ் கெட்டிதட்டிப் போயிருக்கும் இடத்தைப் பார்க்கக்   கொண்டு போகும். அதற்குக் காலைச் சவாரி போனார்கள். நான் போகவில்லை....

தொடரும்......

மாடுகள் மலைகள் ஏரிகள் ~7 நியூசிலாந்து பயண அனுபவம்

 மலைகள் மாடுகள் ஏரிகள்~7

உலங்கு வானூர்தியின் வழி திமிங்கலத்தைப் பார்க்கலாம் என்றவுடன் ஆர்வமாகிவிட்டோம். கண்டிப்பாய் பர்க்கமுடியுமா என்று விசாரித்தோம். அது உங்கள் அதிர்ஸ்டத்தைப் பொறுத்தது என்றார் விமான ஓட்டி. (அதுக்கு அதிர்ஸ்டம் வேண்டும் எங்களைப் பார்க்க!) . 10 பேரில் இருவருக்கு அது போன்ற வாய்ப்பு கிட்டுவதில்லை. என்றார். நமக்கும் அப்படி ஆகிவிட்டால் என்னாவது என்று பின் வாங்கினோம். அரை மணிநேரப் பயணம்தான். ஆனால் தாழப் பறந்து   காட்டுவார்கள். விலை மிக அதிகம்.  திமிங்கலத்தைப் பார்க்கும் வாய்ப்பு கிட்டுவதும் சுலபமல்ல. அந்தச் சுற்றுலாத் தளத்தை அரசே நடத்துகிறது.

அங்கிருந்து கிரைஸ்சர்ச் நோக்கிப் பயணமானோம். நாங்கள் பெர்ரியில் ஏறும்போதே  கிரைஸர்ச்சுக்குப் போகும் மலையோரப் பாதை முன்னர்   எரிமலை வெடித்த காரணத்தால் மூடப்பட்டுவிட்டது என்று எச்சரிக்கப் பட்டது. ஆனால் தென்   தீ வுக்குப் போய் இரண்டு நாட்களில் திறந்துவிடப் பட்டிருந்தது. நாங்கள் சுவிட்சர் லாந்தில் பார்த்ததுபோல மலைகளைக் குடைந்து  போடப்பட்ட  நெடுஞ்சாலைகள் இங்கே பெரும்பாலும் இல்லை . பொருட்செலவு அதிகம் உண்டாகும் என்பதனால். அதற்குப் பதிலாக மலை அடிவாரத்தில் கடலுக்கு அருகே பாதை போடப்பட்டிருந்தது. ரயில் பாதை , சாலைகள் இரண்டுமே மலைச் சரிவில்தான். காட்சிகள் அபாரமாக இருந்தன. ஆனால் அங்கே மலைச் சரிவு ஏற்பட்ட பாதிப்பைப் பார்க்க முடிந்தது. சாலைகள் குறுகளாக்கப்பட்டு நெறிசலை உண்டாக்கியது. முழுவதும் கற்கள் பாறைகள்தான். சாலையையும் தண்டவாளத்தையும் கற்கள் மூடி மறைத்துவிட்டன. நாங்கள் போகும் போது சீர் செய்து கொண்டிருந்தார்கள்.

சரிவு

பசுபிக் மகா சமுத்திரம் அக்கரை தீவைக்  காட்டாது பரந்து விரிந்திருந்தது. வடக்க தீவுக்கு மறுபுறத்தின் கடற்பரப்பு அது. கரை நெடுக்க நீர் நாய்கள் கரும்   பொதிபோலப்    படுத்துக் கிடந்தன. கரிய நிறத்தில் கரிய பாறையின் மீது. கேமாரவுக்குள் சரியாகக் கிடைக்கவில்லை. பாறைகள்  எரிமலை தீயில்   உருகி பல்வேறு வடிவில் நெளிந்து கிடந்தன.  எரிமலை,  நிலநடுக்கம்   போன்றவை   கிரைஸ்சர்ச்சில்      மட்டுமல்ல, பெரும்பாலான பட்டணங்களில் உயர்ந்த கட்டடங்கள் கிடையாது. ஆக்லாந்திலும்  வெலிங்டனிலும்   மட்டுமே ஒரு சில கட்டடங்கள். எல்லாமே சிறு சிறு தரை   வீடுகள்தான்.

கிரைஸ் சர்ச்சுக்கு நெடும் பயணம் அது. கடும் உஷ்ணம் பயணம்    நெடுக்க. ஆக்லாந்திலும் பிற இடங்களிலும் கோடையும் வீசிய குளிர்   காற்று  இங்கே 'பந்த்' செய்திருந்தது. ஒரு வழியாய்  சீரான பாதைக்கு வந்து சேர்ந்தோம். வழியில் மாடுகளைப் பால் கரக்கும் இடத்தைப் பார்க்கலாம் என்ற ஆசை வந்தது. நூற்றுக் கண்க்கான கரவை மாடுகள் மடி கனத்து கரக்கும் இயந்திரத்தை அடைய வரிசையில் நின்றன.  பால் சுமந்த  அதன் மடிகள்  ஐந்து கிலோ அரிசி மூட்டைபோல விம்மி இரு ந்தன .  கரவைகள்  நின்று நின்று ஒன்று முடிந்து ஒன்று இயந்திரதுக்குள் மடியைக் கொடுக்கின்றன என்று நினைத்தோம். அவற்றை ஒரு மிஷின் பின்னாலிருந்து தள்ளிக்கொண்டு வந்து சேர்வதை உன்னிப்பாக பார்த்தாலே கிடைக்கும். அங்கே ஒருவன் அதன் மடியின்  நான்கு சுரப்பிக்குள்ளும் மிஷினைப் பொறுத்துகிறான். வட இந்தியன். நிமிடங்களில் பால் கரக்கப்பட்டு அவற்றை தன்னிச்சையாக விடுவிக்கின்றன. கரக்கப் பட்ட பால் ஒரு பெரிய தாங்க்கிக்குள் சேகரிக்கப்பட்டு லாரிகளிள் அனு    ப்பப்   படுகிறது.

போகும் வழியில் பழைய கார்கள் சேகரிக்கப்பட்ட இடமும் உண்டு. அதற்குப் பிறகு கோடைகாலத்தில் பயிரி டப்படும் லெவெண்டர் பூக்களும், அதலிருந்து தயாரிக்கப்படும் வாசனைத்       திரவியப் பொருடகள், லெவெண்டர் தேன் என விற்குமிடத்தைப் பார்த்துவிட்டு அடுத்தடுத்து போய்க்கொண்டே இருந்தோம். முன்னர் லெவெண்டர் தேனை எம்வேய் வாங்கி விற்றது. ஆனால்    அவற்றுள்   செயற்கை சுவையூட்டிகளை சேர்க்கிறார்கள் என்று தெரிந்ததும் எம்வேய் விலக்கிவிட்டது. இனிப்பென்றால் அப்படிப்பட்ட இனிப்பு. சீனி அளவுக்கு மீறி கலந்த இனிப்பு.  லெவெண்டர் பூந்தோட்டமும், செர்ரி, பிலம், காய்க்கறி வகையை மட்டுமே கோடையில் பார்க்கமுடியும். பூத்துக் குலுங்கும் நியூசிலாந்தை வசந்த காலத்தில் போனால் பார்க்கலாம். இங்கே குளிர்காலம் கொஞ்சம் பிந்தி வருகிறது.

 வடதுருவ நாடுகளில் நவம்பர் டிசம்பர் ஜனவரி மாதங்கள் குளிர்காலமாகும்.

லெவெண்டர் மலர்கள்

வைத்தாகி என்று சொல்லக் கூடிய இடம்   அங்குள்ள மௌரியர்கள் குடியேறிய ஏரிக்கரை. அது ஒரு  கண் காட்சி இடமாகப் பாதுகாக்கப் படுகிறது. இங்கேதான் முதன் முதலில் ஹவாயி தீவுகளிலிருந்து வந்து குடியேறிய  மௌரிய   வரலாற்றை பாதுகாக்கிறார்கள். இது ஏரிக்கரையாக மட்டுமின் றி வனப்பான நீர்வீழ்ச்சிகள் கொண்ட இடமாகவும் இருக்கிறது..

இதெல்லாம் முடிந்து ஒரு முக்கிய இடத்தை அடைந்தோம். அது பங்கி ஜம்ப். அதாவது 100 மீட்டர் பள்ளத்தில், பாலத்திலிருந்து பாய்ந்து சாகசம் செய்வது. எல்லாம் போதிய பாதுகாப்போடுதான். ஆனால் பாதுகாப்ப்பபைப் பற்றி பயத்துக்கு என்ன விளங்கும்?    அதற்காக  இரு வீரர்களை மலேசியாவிலிருந்து அழைத்துச் சென்றிருந்தோம். ஆனால் பிறர் குதிப்பதைப் பார்த்ததும் மெல்ல பின்வாங்கினர்.  அங்கே    தன் காதலி ஒருத்தி குதிப்பதற்கான கட்டணம் கட்டிவிட்டு அழுதபடி இருந்தாள். காதலான் அவளை ஆறுதல் படுத்திக் கொண்டிருந்தான். அவள் இந்தியப் பிரஜை. ஆனால் வெள்ளையப் பெண்கள் குதிப்பதில் காட்டும் ஆர்வம் நம்மை மெய்சிலிர்க்க வைக்கிறது. என்ன கூய்ச்சல் என்ன குதூகளிப்பு! நாங்கள் அழைத்துச் சென்றவர்களின் மனைவி மார்கள் கூட இருந்ததால் கோழைகள் பட்டம் எளிதாகக் கிடைத்துவிடும் என்ற காரணத்தால் பின்வாங்குவதும் பம்முவதுமாக இருந்தார்கள். குதித்தார்களா இல்லையா....? நியூசிலாந்தில் மிக முக்கிய இடம் அது. குதிக்காமல் வந்தால் அவ்வளவு தூரம் போய் என்ன பயன்?
 தொடரும்.....

அந்த 2 வீரர்கள்

ஆற்றொழுக்கு

தொடரும்......