தாய்லாந்தில் இரண்டு நாட்கள்- இறுதிப் பகுதி

 தாய்லாந்தில் இரண்டு நாட்கள்- இறுதிப் பகுதி.

                                           இரண்டு இரவுகள் தங்கியிருந்த விடுதி

சொங்க்லாக் கடற்கரையோரம் உள்ள ஒரூ தாய் எழுத்தாள்ரின் சிலை.

மலேசிய கிராமப்புற சாலையோரங்களில் நீரா நீப்பா ( பனங்கள்) விற்பதைப் போல தாய்லாந்து கிராமங்களிலும் ஒருவகை இயற்கை பனை மர மதுவை விற்கிறார்கள். சாலை இரு மருங்கிலும் இப்படி நிறைய அங்காடிகள் இருந்தன. பானு ஒரு புட்டி வாங்கி வந்தார். 10 பாட்தான். அதனை உடனே திறந்து ஒர் மிடறு ஊற்றினார்.திறந்த கணத்தில் அதன் கெட்டிய வாடை குப்பென்று காரை நிறைத்தது. கள்வாடைதான். ஆனால் அது பலநாட்கள்  உறை போட்டதுபோல கனத்த நெடி. கிட்டதட்ட வாந்தியை வெளித்தள்ளும் நெடி. அவர் உடனே புட்டியை மூடிவிட்டார்.அலாவுதினின் 'ஜீனி' மீண்டும் அடைபட்டது. ஆனால் காருக்குள் அடைபட்ட வாடை ஒவ்வாமையை உண்டுபண்ணியது. சிறிது நேரம் வாடை வெளியேற காண்ணாடிகளைத் திறந்துவிட வேண்டியதாயிற்று. புலித்த சுவை என்றார் பானு. ஒரு மிடறு ஊற்றிவிட்டவர் ஒரு திணறு திணறினார். அவர் தலை புலித்த சுவையைத் தாங்க முடியாமல் குலுங்கி நின்றது.கேஸ்டிரிக் உள்ளவர்கள் கிட்டே நெருஙகக் கூடாது.

அன்று மாலை நடைப் பயிற்சிக்குப் போனோம். கொரியாவிலிருந்து வந்த தைகுனாண்டோ குழு தைக்குவாண்டோ விளையாட்டை அறிமுகம் செய்யும் வகையில் மக்கள் கூடுமிடத்தில் அதனை செய்து காட்டினர். ஆனால் அதில் ஒரு ரகசிய எஜெண்டா இருந்ததைப் பானு சொன்னார். கிருத்துவ சமயத்தை அதன் ஊடாகப் பரப்பும் தந்திரம். மதத்தை பரப்புவது இன்னொரு சமய விழுமியங்களுக்குச் சவால் விடுவது போன்றது. சமயம் வலிமையான விழுமியங்களைக் கொண்டிருந்தால் அது தானாகவே பரவும். போருக்கு ஆள் சேர்ப்பதுபோன்ற நடவடிக்கை தேவையற்றது. அது நான் பின்பற்றும் சமயமாக இருந்தாலும் சரி.

மறுநாள் காலை விடுதி அறையைக் காலி செய்துவிட்டு புறப்பட்டோம். ஹாட்யாயில் கடைத்தெருக்களில் எதையாவது வாங்கலாம் என்றே திட்டம். 

ரோபின்சனை அடைவதில் இம்முறை சிக்கல் இல்லை. ஆனாலும் நோண்புப் பெருநாள் கூட்டம் அதிகமாக இருந்தது. நான் நடைப்பயிற்சிக்குக் காலணி வாங்கவேண்டும் என்றேன். அசல் வகைக் காலணிகள் மலேசியாவைப் போன்றே விலையில் மாற்றமில்லை. ஆனால் போலிகளை வாங்கக்கூடாது. சற்றே விலைக் குறைவுதான். அதனைத் தொட்டுத் தூக்கியவுடனே அசலுக்கும் போலிக்குமான வேறுபாட்டை உணர்த்திவிடும். ஒரு நைக் போலியில் விலை 3000 பாட்.பேரம்பேசிக் குறைத்தால் 2500க்கு வாங்கலாம். அது போலியானது ஆனால் விலையும் குறைவில்லை. அதற்கு அசலையே வாங்கலாம் என்று வந்துவிட்டேன்.

ஒன்றும் வாங்கும் எண்ணமில்லை. அந்நிய வீதிகளைச் சுற்றித் திரிவதில் ஒருவகை மகிழ்ச்சியான கிளர்ச்சி இருந்தது. 

பகல் உணவை முடித்துவிட்டு டானோக்கை நோக்கிக் கிளம்பினோம். நள்ளிரவு முடிந்து சுங்கச் சாவடியை மூடிவிடுவார்கள் என்று சொன்னார் பானு. எனக்கு அது புதிய செய்தியாக இருந்தது. எனவே சுணங்காமல் கிளம்பினோம்.

எல்லையை அடைய இன்னும் 20 கிலோ மீட்டர்தான் இருக்கும்.

ஒரு மோட்டார் சைக்கிளில் இரு தாய் போலிஸ் காரர்கள் எங்களைக் கடந்து நிறுத்தச் சொல்லி கையசைத்தனர்.

பானு தயங்கியபடியே ஓரங்கட்டினார்.

சன்னலைத் திறக்கச் சொன்னான். திறந்தார்."லைசன்'  என்றான் எடுத்துத் தந்தார். சாலை விதி குற்றச் சிட்டையில் குறித்துக்கொள்ள ஆரம்பித்தான். நாங்கள் என்ன குற்றம் என்றோம் ஆங்கிலத்தில். 'நோ தாய்?' என்று கேட்டான். 'நோ ஓன்லி இங்கிலிஷ்' என்றார்.

சாலை சமிக்ஞை விளக்கில் நீங்கள் நிறுத்தவில்லை என்று பரிபாசையில் சொன்னான்.

சாலை சமிக்ஞை கடந்த இருபது நிமிடத்தில் எங்கேயும் கடந்ததாய் நினைவில்லை. 

"நோ" என்றார்.

"யு நோ ஸ்டோப்" என்றான்.

"யு கோ போலிஸ் ஸ்டேசன். 3000 பாட்" என்றான். அப்போதும் எழுதுவதை நிறுத்தவில்லை.

"ஐ ஹேவ் ஓன்லி 2000 பாட்," என்றார்.

2000 பாட் என்றதும் ஆள் கவனமாகிவிட்டான். " 2000 பாட், 2000 பாட் ,ஓகே கம்" என்று சொல்லும்போது அவன் அளவற்ற மகிழ்ச்சியில் இருப்பதாகத் தெரிந்தது. சற்று மறைவான இடத்துக்கு அழைத்துச் சென்று, 2000 பாட் என்று கேட்டான். லஞ்சம். தான் எனப் புரிந்து கொண்டது. என்னிடம் 1000 சொச்ச பாட் இருந்தது. அவரிடம் 800 பாட் இருந்தது. இரண்டையும் சேர்த்துக் கொடுத்தோம். அவசரமாய் வாங்கிக் கொண்டு 'நோ கொம்ப்ளேம்" என்றான். மூன்று நான்கு முறை நோ கொம்ப்ளேம் என்று எச்சரித்தான். நாங்கள் 'நோ...ஒகே" என்றோம். அதுவரை உடும்புப்பிடியாய் கையில் வைத்திருந்த லைசன்சை கொடுத்துவிட்டு. குற்றச்சிட்டையையும் வாங்கி கொண்டு போய் விட்டான். மிகுந்த பதற்றத்தில் இருந்து பானு சற்றே பெருமூச்சு விட்டு ஆசுவாசமானார். 

"கொடுத்துத் தொலைத்தது நல்லது. இல்லையென்றால் போலிஸ் ஸ்டேஷன் கொண்டு போவான். போலிஸ் வேண்டுமென்றே தாமதப் படுத்துவான்- லஞ்சம் கேட்க. தாமதமானால் இன்னொரு நாள் விடுதியில் தங்க நேரிடும். எதற்கு வீண் வில்லங்கம். அவன் போலிஸ் ஸ்டேசனில் பேசும் மொழியில் நாம் இருவரும் சேர்ந்து ரத்த வாந்தி எடுக்க நேரிடும்," என்றேன்.

அவர் பேசாமல் காரைச் செலுத்தினார்.

ஆனால் அவர்களின் மேல் எல்லை போலிசில்' கொம்ப்லேய்ம்' செய்தால் என்ன என்று எண்ணமிருந்தது.  'விடு புள்ளக்குட்டிக் காரன் பொழச்சி போகட்டும்' என்றே விட்டு விட்டோம்.

ஊழலை இப்படித்தான் வளர்த்து விட்டிருக்கிறோம் நாம். ஒரு ரிங்கிட்டிலிருந்து 700 மில்லியன் வரை ஊழல் வளர்ந்து கொண்டிருப்பது எப்படி? இப்படித்தான்.

முற்றும்.

தாய்லாந்தில் இரண்டு நாட்கள்- பகுதி 5

அன்று இரவு நிறைவான தூக்கம் கிடைத்தது. அதிகக் களைப்புதான் காரணம். தூக்கம் வராதவர்களுக்குப் பல்வேறு ஆலோசனைகள் சொல்லப்படுகின்றன. என் பங்குக்கு நானும் சொல்லிவைக்கிறேன். சாயங்கால நேரத்தில் உடல் களைக்க பயிற்சிகள் மேற்கொள்ளுங்கள். உடல் வலிக்க வலிக்க. அல்லது குனிந்து நிமிர்ந்து தோட்ட வேலை செய்யுங்கள். நன்றாகச் சாப்பிடுங்கள் பயிற்சி முடிந்து. இனிப்பு நீர் உள்ளவரகள் குறைந்த கேலரி உணவை அதிகம் சாப்பிடலாம். தினமும் சரியான நேரத்தில்உறங்கப் போவது மிக முக்கியம். உறங்கப்போகும் கால வரையறையைச் தள்ளிப்போடாதீர்கள். நாளாக நாளாக  11 மணி என்பது  பின்னரவு இரண்டு மூன்றுக்குத்தான் தூக்கம் வரும். உலகமே தூங்கிவிடும் நாம் மட்டுமே படுக்கையில் புரண்டுகொண்டிருப்போம். அதற்காக தூங்கும் உலகத்தைப் பார்த்து பொறாமை படாதீர்கள். தூக்கம் துக்கமாகிவிடும். நம்முடைய தூக்கம் கெடுவது கால அட்டவணையைக் கறாராகப்  பின்பற்றாததுதான் காரணம். இரண்டாவது, புத்தகம் வாசிக்கும் பழக்கத்தை மேற்கொள்ளுங்கள். கண்கள் தூக்கத்தை வேண்டி மல்லுக்கு நிற்கும் வரை நீயா நானா என்று சவாலுக்கு நில்லுங்கள். படுக்கை விளக்கு கைக்கெட்டிய தூரத்தில்தான் இருக்க வேண்டும். மூன்றாவது மெல்லிய இசையைக் கேளுங்கள். இந்த ஆலோசனைகள் 60 வயதைக் கடந்தவர்களுக்கு. அந்த வயதை கண்டிப்பாக எட்டிப்பிடிக்கப் போகிறவர்களுக்கும்.

மறுநாள் காலை என்னவெல்லாம் போய்ப் பார்க்கலாம் என்று லோபி பணிப்பெண்ணிடம் கேட்டுக்கொண்டிருந்தார். அவர் முக்கியமாச் சொன்ன இடம் தலாய் நோயிலுள்ள  வலசைப் பறவை சங்கமிக்கும் இடம். தலாய் நோய் கிட்டதட்ட 120 கிலோமீட்டர் தூரம். நெடுக்க  ஏரி. நீண்ட பாலங்கள். எங்களிடம் மோபைல் டாத்தா இல்லாததால் வேஸ் போட்டு இடத்தைத் தேட முடியவில்லை புற நகர்ப்பகுதியைத் தாண்டி கிராமப்புறத்துக்கு சாலை வழிகாட்டிப் பலகைகள் காட்டிக்கொண்டிருந்தன. முக்கால் வாசிப் பலகைகள் தாய் மொழியில் எழுதப் பட்டிருந்தன. சாலை பிரியும் முக்கிய  இடங்களில் மட்டுமே ஆங்கிலம்.

ஒரு சாலையில் தவறாக நுழைந்து, திரும்பி வந்து மீண்டும் தலாய் நோய் பதையைப் பிடித்தோம். ஒரு ஏரிப்பகுதியைப் படம் எடுக்க நிறுத்தினோம். சொங்க்லாக் முழுதும் ஒரே ஏரிதான். கடல்போல  சொங்க்லாக் நகரை சுற்றி அகன்று கிடக்கிறது. எத்தனை ஆயிரம் கில்லோமிட்டர் என்று தெரியவில்லை. மிக அகலம். பினாங்கு பாலத்தைப்போல இரண்டு பாலங்களைக் கடந்து செல்ல வேண்டியிருந்தது. டோல் கிடையாது மக்களே. கோடிக்கணக்கான  டோல் வசூலிப்பு அடுத்த தேர்தலில்கோல்மால் செய்ய உதவும் என்ற 'தூர நோக்கு'  ஆளுங்கட்சிக்குக் கிடையாது.

ஒரு ஏரிக்கரையில் புத்தர் கோயில் இருந்தது. ரசிக்கும்  படியான காட்சி. இறங்கி படம் எடுக்கும் அளவுக்கே அதன் ரசனை இருந்தது. பெரிதாக ஒன்றும் இல்லை. பினாங்கு சயன் புத்தர் சிலைபோல பத்து மடங்கு பெரியது. கோயில் வளாகத்தின் திறந்த வெளியில் சயனித்துக் கிடந்தார். தாய் லாந்தில் பௌத்த சமய நெறிகள் முறையாகப் பின்பற்றப் படுகிறது. அங்குள்ள மக்களோடு பழகிப் பார்த்தாலே அந்த மென்மையும் தன்மையும் புலனாகிறது. தன் நாற்காலியில் வஜ்ரம் தடவி உட்கார்ந்துகொள்ள சமயத்தை ஒரு போராயுதமாகப் பயன் படுத்தும் கீழ்மை மனிதர்களை அங்கே பார்க்க முடியாது. மக்களை அச்சுறுத்தும் வகையில் சமயத்தை காலிகள் வைத்து மிரட்டுவதுமில்லை.

அங்கே ஒரு ஐஸ்கிரம் சாப்பிட்டோம். 25 பாட்தான். இங்கே அதன் விலை 5 ரிங்கிட் குறையாமல் இருக்கலாம்.

மீண்டும் காரை எடுத்து தலாய் நோய்க்குப் பயணமானோம். சிலரிடம் விசாரிக்க வேண்டியிருந்தது. ஆங்கிலம் அறுத்துப் போட்டாலும் வராது, பட்டணப் புறங்களிலும். பானு சொன்னார் இங்கே ஆங்கிலம் சொல்லிக் கொடுத்தால் ரத்த வாந்தி எடுக்க நேரிடும் என்று. நான் மலேசிய இடைநிலைப் பள்ளியில் கிட்டதட்ட எடுத்திருக்கிறேன். குறிப்பாக கிராமப் பகுதிகளில்.

தலாய் நோய்க்கு எப்படியோ வந்தடைந்தோம். அங்கே தாய் மன்னர் பிறந்தநாள் நினைவாக ஒரு புதிய சாலை அமைத்திருந்தார்கள். வயல் வெளியையும் ஏரியையும் கடந்து செல்லும் ஒரு அழகிய சாலை. வலசைப் பறவைகள் சாலையின் இருபுறத்திலும் பார்க்க முடிந்தது. இன்னும் 30 கிலோ மீட்டர் போனால் அங்கே பறவைகளைப் பார்க்கலாம் என்று சொன்னார்கள். கொஞ்ச தூரம் சென்று திரும்பிவிட்டோம். 30 தா? 300ஆ? என்ற குழப்பம்.

பசி வயிற்றில் தாளமிடத் துவங்கியது. நாங்கள் வரும் வழியில் ஒரு சிறு பட்டணத்தைக் கடந்து வந்தோம் அங்கே பசி போக்கலாம் என்று திட்டம். திரும்பி விட்டோம்.

மீண்டும் பாதையைத் தவற விட்டோம். தலாய்  நோயாயைத் தேடித் த்ஏடி தலை நோய்தான் எடுத்தது.

ஒரு கடையில் இறங்கிக் கேட்டோம். ஒரு அழகிய பெண் தெளிவான ஆங்கிலத்தில் பேசினாள் திருஷ்டிப் பரிகாரமாய். எப்படி உனக்கு மட்டும் ஆங்கிலம் என்று கேட்டேன். நான் . புக்கெட்டில் வேலை செய்தேன் என்று சொன்னாள். அப்போ சரி.

தலாய் நோயில் ஓரிரவு தங்கி வலசைப் பறவைகளைப் பார்க்க வேண்டும். அப்போதுதான் பார்த்த நிறைவு கிடைக்கும் என்றாள். அதற்கு முன்னமேயே விடுதியைப் புக் செய்திருக்க வேண்டுமாம்.

மீண்டும் விடுதி நோக்கிப் பயணம்.


நாளை முடியும்.....(தெரியல முடியுமாமுடியாதான்னு)

தாய்லாந்தில் இரண்டு நாட்கள்...பகுதி 4

4..தாய்லாந்தில் இரண்டு நாட்கள்

தாய்லாந்தின்  இப்போதைய மன்னர்.

விடுதி அறை ஏழாவது மாடியில் இருந்தது. அறை கண்ணாடிக் கதவு வழியாக கடல் அலைகள்  எங்ளை அழைத்து அணைத்துக் கொள்ளத் துடித்துக் கொண்டே இருந்தது.

காணக் காணக் கடல் சலிப்பதில்லையே ஏன்?  நீர் இலயல்பாகவே தண்மையானது. மனதைச் சமன் செய்யும் தன்மை மிக்கது.  கொஞ்ச நேரம் கடலைப் பார்த்தால் எல்லாத் துயரும் அலையில் அடித்துச் சென்று விடும். உலகில் அதிகம் பயணிகள் செல்லுமிடம் நீர் நிலைகளாகத்தான் இருக்க முடியும். தண்ணீர் என்று அதற்குப் பெயெரிட்டதே நம் சான்றோரின் அறிவுடமையைக் காட்டுகிறது. குளித்தாலும் குடித்தாலும் பார்த்தாலும் அது தரும் பரவசம் அலாதியானது. ஐரோப்பியன் கண்டு பிடித்த மது வஸ்த்களைக்கூட நாம் லாவகமாகத் 'தண்ணி' என்று பெயரிட்டு அதிலும் 'தண்மையை' அடைந்து சமன் செய்துகொள்கிறோம்.

நான்தான் முதலில் அறைக்குச் சென்றேன். களைப்பில் சற்று நேரம் கண்ணயர்ந்துவிட்டு பின்னர் வெளியே போகலாம்..  முதலில் கடலோரம் நடைப் பயிற்சி செய்யலாம் என்றே முடிவெடுத்திருந்தோம். ஆனால் சுங்கச்சாவடியில் சாவடியாகக் காத்திருந்ததும், வெயிலில் பசியோடு பயணித்ததும் உடலைச் சக்கையாக்கிவிட்டிருந்தது. உடல் படுக்கையில் சாயவே யத்தனித்தது/

 அவர் அறைக்குத் தாமதமாகத்தான் வந்தார். வந்தவர் அறையைப் பரிசோதனை செய்ய ஆரம்பித்தார்.

"நான் நெனச்சேன்," என்று வில்லங்கமாக ஆரம்பித்தார்.

"தோ பாத்தீங்களா கண்ணாடிக் கதவு இடது பக்கம் நகரவில்லை. அது பழுதாகிவிட்டது என்றார். ஒரு சுவர் விளக்கின் மேல் கண்ணாடியும் காணாமல் போயிருந்தது. தொலைபேசியில் அழைத்தார்.

"நாம சொல்லலனா. காலி பண்ணும் போது நீங்கதான் ஒடச்சதுக்கு நஸ்ட ஈடு கட்டணும்னு சொல்லிடுவாங்க. ரூம  மாத்துர்றதுதான் நல்லது," என்றார்.

அவங்ககிட்ட சொன்னா போதாதா, ரூம வேற மாத்தணுமா என்றேன். நான் கைலிக்கு மாறி  ஓய்வெடுக்கும் மனநிலைக்கு ஆளாகியிருந்தேன்.

"இல்ல வேற ரூம கேப்போம்."

"சீ வியூ ரொம்ப நல்லாருக்கு பானு"

" சீ வியூ உள்ள வேற ரூம கேப்போம்." என்று கொக்காய் நின்றார்.

சரி வாதிட விடுமுறைக்கு வரவில்லை. இன்னொரு அறைக்கு மாற்றினார்கள். அது முன்புள்ள அறை கொடுத்த விசாலமான காட்சியைக் கொடுக்கவில்லை. ஒன்றை அடைந்தால் ஒன்றை இழக்க நேரிடுகிற்து.
அந்த அறையிலும் கண்ணாடிக் கதவு ஒரு பக்கம் இயஙவில்லை. எல்லா அறையிலும் பாதுகாப்புக்காகவே இந்த முன்னேற்பாடு.

அறையில் இணையம் கிடைக்கவில்லை. "நான் கீழே போய் கேட்கிறேன்" என்றார். அவர் முகத்தில் கடுகு வெடித்தது. நானும் சில இணைய தளங்களை தினசரி வாசிப்பவன். எனக்கும் கோபம் வந்தது.

கீழே  இறங்கிப் போனார் பானு.

திரும்ப வரும்போது லாபியில் மட்டும்தான் கிடைக்கும் என்றார்கள் என்றார். நான் சண்டை போட்டுவிட்டு வந்தேன் என்றார். தொடர்பு கொள்ள இணையம் வழி வாட்சாப்பு, முகநூலும் மட்டுமே எங்களுக்கான வசதி அப்போது. சரி விடுங்க என்றேன். நியாயத்த கேக்கணும் என்றார். "பணம் கொடுத்தாச்சு. நியாயம் செத்துப் போச்சு," என்றேன்.  (மலேசிய சமீபத்திய அரசியல் தில்லுமுல்லுக்கு இந்த தத்துவத்தை ஒப்பு நோக்கிப் பார்க்கும் படி தாழ்மையோடு கேட்டுக் கொள்கிறேன்).

உறவுகளைக்  கொஞ்ச நேரம் தொடர்பு கொள்ளப் போறோம். அவ்வளவுதானே. ஆனால்  வெளியூரிலிருந்து உடனடியாகத் தொடர்பு கிடைக்காதுதான்.

கீழே போய் உணவருந்திவிட்டு மீண்டும் அறைக்கு வந்தோம். அந்தி நேரத்தில் கடற்கரையில் உள்ளூர் மக்களே நிறைந்திருந்தனர்.வெள்ளையர்கள் கருப்பர்கள் ஜப்பானியர்கள் யாரையும் காணவில்லை. சொங்லாக் முன்னர் அந்நியர் விடுமுறையைக் கழிக்கும் பிரசித்தி பெற்ற இடம்.

கடலோரம் இரண்டொரு பல்கலைக் கழகங்கள், விடுதிகள் பெயர் சம்ஸ்கிருதத்தில் இருந்தன.  அதில் ஒன்று ராஜமங்கலா கடல்கன்னி விடுதி. ராஜா- மங்கலம் என்று பிரித்தால் பொருள் வந்துவிடும். சொங்லாக் பட்டணத்தில் ராஜபாட் பலக்லைக் கழகம் ஒன்றையும் பார்த்தோம். இதனை நான் ராஜ பாட்டை என்று மொழிபெயெர்த்துக் கொண்டேன். அரசர் அரசிகளுக்கு விரிக்கப்படும் மஞ்சள் கார்ப்பெட் நடைப் பாதை. பாட்டை என்று சொல்லை மருவியே இச்சொல் வந்திருக்கக் கூடும். இந்து சாம்ராஜ்யம் கிழக்காசியா முழுதும் கொடி நாட்டிய ஆதாரங்கள், அதன் தொன்ம அகழ்வாய்வுகள் மூலமும், அதன் மொழி ஆயிரம் ஆயிரம் ஆண்டுகள் நீட்சி கண்டதன் மூலமும், பௌத்த , இந்து சாம்ராஜ்யங்களின் அடையாளங்களாக இன்றும் காண் முடிகிறது. அங்குள்ள பள்ளிகள் வித்யா என்று முடிகிற சொல் காணக்கிடக்கிறது. உதாரணமாக பூமிபால் வித்யா.... என்று பள்ளிப் பெயரை நாடு முழுவதும் காணலாம். வித்யா என்றால் சம்ஸ்கிருதத்தில் வித்தை. வித்தை பயிலும் இடம் குருகுலம். இப்போது பள்ளி என்று   அதனை மொழியாக்கம் செய்து கொள்ளலாம்.

அந்தி சாயச் சாய உல்லாசப் பயணிகள் கூட்டம் கடற்கரையில் அதிகரித்துக் கொண்டே இருந்தது.

கடல் , கெண்டை மீன்கள் புரண்டு புரண்டு துள்ளுவது போன்று பள்பளத்துக் கொண்டே இருந்தது.சூரியன் தனக்கான ராஜ பாட்டையைப் போட்டுகொண்டதுபோல கீழிறங்கிய கதிர்கள் கடலில் ஒரு நேர்க் கோட்டில் பயணித்து கடற்கரையைத் தொட்டிருந்தது.  கடலின் வண்ணத்தை சிவப்பாக்கி தக தகக்க் வைத்திருந்தது கடல்.

தமிழ் நாட்டின் கன்னியா குமரியின் சூர்ய உதயமும், அஸ்தமனமும் மிகவும் ரம்மியமானது.  ஆனால் கடற்கரையில் மனிதக் கழிவுகளை மிதித்துவிடாமல் கவனமாக நடக்க வேண்டும்.

தாய்லாந்துக்குப் போய்வந்த பிறகு, எனக்கும் சம்ஸ்கிருத மொழி வந்துவிடும் போலிருக்கிறது. ஏற்கனவே நான் இந்த மொழியை கதைகளில் உபயோகித்து கண்டனத்துக்கு உள்ளானவன். என் முதல் சிறுகதைத் தொகுப்புக்கு 'நிஜம்' என்று பெயரிட்டுச் சர்ச்சைக்கு உள்ளானேன். என் தனிப்பட்ட கருத்து என்னவென்றால் மொழிக்கலப்பு ஒரு கிண்ணத்தில் உப்பும் இனிப்பும் கலந்ததுபோல கலந்து விட்டது. தனித் தமிழ் மொழியில் கதை கவிதை எழுதுவத்ற்கு மிகுந்த சிரத்தை எடுத்துக் கொண்டால்தான் சாத்தியமாகும். ஆனால் கதை உற்பத்தியாகும் வேகத்துக்கு மொழி தடையாக இருந்தால் புனைவு சிதையலாம். (யாரும் என் வலைப்பூவில் கருத்து கூறுவதில்லை . நான் கிளப்பிய இந்தக் கூற்றுக்காவது கண்டனம் தெரிவித்து என் கருத்துப் பெட்டியை நிறைவு செய்யலாம்.)

கதிரவன் போட்டுக்கொண்ட ராஜ பாட்டை

கடற்கரையில் வாடகைக்கு விடப் படும் மோட்டர் சைக்கிள்.

 தொடரும்....