முத்தங்களால் நிறைந்த தேசம்- முத்தம் 18

கடற்கரை சொர்க்கம் எஸ் மார்க்கோஸ(சேய்ன்ட் மார்க்கோஸ்)- முத்தம் 18

சுற்றுச்சூழலை மாசு படாமல் பாதுகாப்பதில் மேலைச் சிந்தனை மிக மதிக்கத்தக்கது. அவர்களின் எதிர்காலச் சந்ததியினருக்கு அதனை அதன் இயல்போடு விட்டுச்செல்லவும், தன் முந்தைய தலைமுறையைப்போல போல பாதுகாக்கவும் அவர்களுக்கு தரும் படிப்பினைகளை நாம் பின்பற்றக் கற்றுக்கொள்ளவேண்டும். பள்ளிகளில் சுற்றுப்புற பாதுகாப்பு பற்றிய கல்வி அங்கே காலங்காலமாக போதிக்கப்பட்டு வருகிறது. பள்ளிகளில் மட்டுமின்றி பொது இயக்கங்களும் கூடுதல் கவனத்தோடு செயல்படுகின்றன. நான் லண்டனுக்கு வந்தபோது ஒரு தனிமனித செயலைப்பார்த்து பிரமித்துப்போனேன். ஒரு பெண் தன் வளர்ப்புபிராணியான நாய் ஒன்றோடு பட்டண மையத்தில் நடந்துவந்தார். அவர் கையில் ஒரு பாலித்தீன் பையும் இருந்தது. ஒரு கட்டத்தில் நாய் தெருவில் மலம் கழித்துவிட்டது. உடனே தன் கையில் வைத்திருந்த நாய் மலத்தை தெருவிலிருந்து நீக்கி பாலித்தின் பையில் போட்டுக்கொண்டார். மேலை நாடுகளில் நாயைக் கொண்டு வருபவர்கள் கூடவே பையையும் கொண்டு வரவேண்டும் என்பது கறாரான சட்டம். கையில் பையில்லாமல் இருக்கக்கண்டால் அது ஒரு குற்றமாகும்.

இன்னொரு விசயத்தை சேய்ன்ட் மார்க்கோவில் பார்த்தேன். நம் கடலில் குப்பையையும் எண்ணெய் வண்டலையும் பார்க்கலாம். ஆனால் சேய்ன்ட் மார்க்கோசின் கடற்கரை நெடுக்க உள்ள பாறைகளின் பச்சைப்பாசி வளர்ந்திருப்பதைப் பார்க்கமுடியும். என் மருமகன் , தொலைக்காட்சியில் டோக்குமெண்டரி பார்ப்பவர், அந்தப் பாசி நிறைந்திருப்பது கடல் நீரின் தூய்மையைக் குறிப்பிடுகிறது என்றார் மருமகன். கடற்பாசியே சிறுமீன்களுகான உணவும் ஆகும். கடல்வாழ் பிராணிகளுக்கு ஆரோக்கியமாக வாழ்கின்றன என்று சொன்னால் பாசியின் செழிப்பை வைத்துதான் சொல்கிறார்கள். இதுபோன்ற கடலில்தான் கடல்வாழ் பிராணிகள் பெருக அதிக வாய்ப்புண்டு என்றும் சொன்னார். கடல் நீரை அள்ளிப்பார்த்தேன் , குடிக்கலாம் போல இருந்தது. நாம் இங்கே இந்த வழக்கத்தை எப்போதுதான் கொண்டு வருவோமோ தெரியவில்லை.

வெனிசில் மொத்தம் 22 கடற்கரை உல்லாச ஊர்கள் இருப்பதாகச் சொன்னார்கள். நாங்கள் வெனிசையும், எஸ்மார்க்கோசையும் பார்த்து முடியவில்லை. வெனிசில் மொத்தம் 177 கால்வாய்கள், 117 தீவுகள், 409 சிறு சிறு பாலங்கள் இருக்கின்றன். நாங்கள் பயணம் செய்த கொண்டோலா காதலர்களுக்கு மட்டுமானதல்ல! பிண வாகனமாகவும். திருமணத் தம்பதியினரின் சொகுசு வாகனாமாகவும் செயல்படுகிறது. இங்கே நமக்கு பிணவண்டி பிரேதத்துக்கு ஆகாது, பிரேத வண்டி திருமணத்துக்கு ஆகாது.
வெனிசுக்கு மட்டும் ஒரு நாளைக்கு 50000 சுற்றுப்பயணிகள் வந்து குவிகிறார்கள். அந்நியச் செலவாணியிலேயே நாட்டை நிர்வகித்துவிடலாம்.

அடுத்து நாங்கள் பாரிஸுக்குப் போகவேண்டும்.

கடற்கரை நெடுக்க உணவு விடுதிகள் இருந்தன. இரவு உணவை இங்கேயே முடித்துக்கொள்ளலாம் என்று சொன்னார் மகள். விடுதியைப் போய்ச்சேர இரவாகிவிடும் என்றார். அதைவிட உணவு வகைகளும் மேசைகளும் பரிமாறும் விதமும் அட்டகாசமாக இருந்தது. நாவில் எச்சில் ஊறியது.சாப்பிட உட்கார்ந்தோம். உணவகத்தின் உள்ளே யாருமே யாருமே இருக்கவில்லை. எல்லாமே வெளியேதான் அமர்ந்து உண்டுகொண்டிருந்தார்கள். ஏன் என்று பணியாளைக் கேட்டே உள்ளே உணவு மேசையின் வாடகை பத்துமடங்கு அதிகம் என்றார்.
அப்படியானால் வெளியேயயும் வாடகையா என்று கேட்டேன் ஆமாம், ஒரு நபருக்கு 2 யூரோக்கள்!

சரி ஆர்டர் செய்த உணவு வந்தது. சாப்பிடலாம் பசிக்கு ஏது உணவு சாதி? கடைசியில் மகள் கேட்டால் வேறு மேசையைக் காட்டி அது போன்ற உணவு ஒரு தட்டு கொண்டுவா என்று. கொண்டுவந்தான். அடப்பாவிகளா கீரைகளின் மேல் பொறித்த நெத்திலி, இறால், சிறுமீன்கள் அவ்வளவுதான். உணவு பறிமாறலின் அழகில் மயங்கியதல் வந்த வினை?விலை! நாம் பருப்பு சாம்பாருக்கு பொறித்துண்ணும் நெத்திலியே மேல்.மீண்டும் வாயில் எச்சில் ஊறியது...துப்புவதற்கு!

அங்குள்ள நினைவாலயங்கள், தேவாலயங்கள், கட்டடங்கள் எல்லாமே பிரம்மாண்டமானவை. எட்டி இருந்தே பார்க்கலாம். அருகில் போனால் கழுத்து வலிதான் மிஞ்சும். கடற்கரை நெடுக்க 20 க்கு மேற்பட்டஓவியர்கள் நம் முகத்தை வரைந்து கொடுக்கக் காத்திருக்கிறார்கள். அவர்களுக்கு சில நிமிடங்களே போதும்! இசைக்கருவியை இசைத்துப்பாடும் தெருக்கலைஞசர்கள்.

நாங்கள் காலம் தாழ்த்தாது, மீண்டும் பெர்ரியிலேயே வெனிசின் விடுதிக்கு வந்து சேர்ந்தோம். விடுதியை நிர்வகிப்பவன் ஒரு வங்காளதேசியாக இருக்கலாம். ஆங்கிலம் பேசுகிறான் ஆனால் ஆசிய (இந்திய) மனிநிலையிலான நிர்வகிப்பு. குறைகளை நிவர்த்தி செய்யக் கேட்டதற்கு சத்தமெல்லாம் போட்டான். அடுத்த தொடரில் விவரமாகச் சொல்கிறேன்...

வெனிஸ் மேலும் சில காட்சிகள்